Zagubione godziny

Karen White

Świetnie zapowiadającą się karierę jeździecką Piper Mills i marzenia o medalu olimpijskim niweczy doznany w trakcie zawodów uraz kręgosłupa. Dziewczyna pogrąża się w apatii i – nie wiedząc, co dalej robić ze swoim życiem – przeprowadza do domu swoich dziadków w Savannah, w którym, po utracie rodziców, upłynęło jej dzieciństwo. Mija sześć lat. Cierpiąca na alzheimera babcia Annabelle kończy życie w domu opieki. Dziadek umiera, pozostawiając Piper w spadku dom i kilka zagadkowych przedmiotów – złoty wisiorek, duży srebrny klucz, nieodebrane przez adresatkę listy pisane przez Annabelle do jej przyjaciółki Lillian. Do tej pory Piper uważała, że życie jej babki było mało interesujące, wręcz nudne. Teraz, zaintrygowana zagadkową spuścizną, postanawia wyjaśnić tajemnicę, wokół której przez lata panowała zmowa milczenia. Przeszukuje dom. Na poddaszu odkrywa zakamuflowane pomieszczenie oraz ukryty w kufrze sweterek dziecięcy. W metalowym pudełku zakopanym kiedyś przez dziadka w ogrodzie znajduje kartki z pamiątkowego albumu, starą fotografię przedstawiającą trzy młode dziewczyny oraz wycinek z gazety z 1939 roku mówiący o wyłowieniu z rzeki zwłok niezidentyfikowanego niemowlęcia. Piper odnajduje Lillian, żeby z nią porozmawiać o Annabelle, ale 90-letnia kobieta kategorycznie odrzuca prośbę o spotkanie. Dziewczynie pozostaje tylko jedno – pod przybranym nazwiskiem i pretekstem rzekomych badań genealogicznych wynajmuje domek na terenie posiadłości Lillian i nawiązuje kontakt z domownikami. Jak zakończy się jej prywatne śledztwo? Czy poznanie strasznej prawdy pozwoli Piper ostatecznie pogrzebać przeszłość i otworzyć się na miłość?   źródło opisu: Wydawnictwo Albatros, 2013 źródło okładki: http://www.wydawnictwoalbatros.com