Środowisko rodzinne i szkolne wobec zespołu ADHD u dzieci w młodszym wieku szkolnym

Katarzyna Herda-Płonka

Panuje przekonanie, że uczeń z zespołem ADHD to poważny problem dla współczesnej rodziny i szkoły. Niełatwo jest tym dwóm środowiskom zaakceptować jego „złożoną inność”. Być może wynika to z niezrozumienia, czym tak naprawdę jest ADHD. Istotne jest zatem, aby wiedza o zespole ADHD była rozpowszechniana na dużą skalę, zarówno w środowiskach rodzinnych, jak i szkolnych. To głównie na nich spoczywa ciężar wychowania i kształcenia dzieci, w tym również dzieci z zespołem ADHD. Powstajepodstawowe pytanie: jaki jest poziom wiedzy środowiska rodzinnego i szkolnego na temat zespołu ADHD u dzieci w młodszym wieku szkolnym? Poszukiwanie odpowiedzi na powyższe pytania poświęcona jest niniejsza publikacja, która składa się z trzech rozdziałów. Pierwszy dotyczy teoretycznych podstaw badań, drugi zawiera założenia metodologiczne badań własnych, a w rozdziale trzecim zaprezentowano wyniki badań oraz płynące z nich wnioski i zalecenia dla osób odpowiadających za wychowanie i kształcenie dzieci z ADHD. Pierwszy rozdział – Teoretyczne podstawy badań – obejmuje trzy podrozdziały. W pierwszym zamieszczono charakterystykę środowiska rodzinnego i szkolnego jako najważniejszych środowisk w życiu dziecka. Dlatego też istotne jest, aby w obu tych środowiskach był wysoki poziom świadomości w odniesieniu do problemu ADHD. Warto zaznaczyć, że tylko kompetentny nauczyciel, dzięki swojej wiedzy z zakresu ADHD, jest w stanie szybko pomóc dziecku przejawiającemu symptomy tego zespołu. Nauczyciel powinien służyć wsparciem i radą rodzicom dziecka z zespołem ADHD. Drugi podrozdział przedstawia podstawową wiedzę na temat ADHD, a w szczególności genezy powstania zespołu ADHD, głównych przyczyn, objawów zaburzenia, kryteriów diagnozy oraz typów i form leczenia. W rozdziale tym scharakteryzowano również główne problemy, z jakimi borykają się uczniowie mający symptomy ADHD, oraz najkorzystniejsze warunki do pracy dla takich dzieci. W podrozdziale trzecim opisano aspekty prawne i praktyczne dzieci z zespołem ADHD. W związku z tym omówiono prawa przysługujące dzieciom z ADHD oraz działalność stowarzyszeń na rzecz takich dzieci. Refleksji poddano poglądy na temat lekarstw przepisywanych dzieciom oraz ich refundacji. Zaprezentowano także, co jest istotne z punktu widzenia praktyki, przykładowe rozwiązania niezbędne w pracy z dzieckiem nadpobudliwym psychoruchowo. Zamieszczono również charakterystykę pomocy dydaktycznej w formie programu na płycie CD (ADHD w pigułce) dla rodziców i nauczycieli w wychowaniu i kształceniu dziecka z nadpobudliwością psychoruchową oraz prezentacji szkoleniowej (PDF pt. ADHD – zespół nadpobudliwości psychoruchowej z zaburzeniami koncentracji uwagi). Drugi rozdział, jak już wspomniałam, poświęcony jest metodologii badań własnych – przedstawiono w nim główny problem badawczy, metody i narzędzia badawcze, a także charakterystykę badanych osób oraz terenu badań. Trzeci rozdział stanowi część empiryczną książki, zawiera opis własnych badań oraz analizę ich wyników. Książkę zamykają wnioski i spostrzeżenia z przeprowadzonych badań dotyczących zarówno wiedzy środowiska rodzinnego i szkolnego na temat dzieci z zespołem ADHD, jak i wskazówek odnoszących się do pracy z tymi dziećmi.   źródło opisu: http://impulsoficyna.com.pl źródło okładki: http://impulsoficyna.com.pl